WOW Hartstocht.

Het begon allemaal op een dag in maart 1977, twee maanden voor ik 20 werd. Of nee, eigenlijk begon het al een aantal jaren daarvoor. Alleen, die eerste keer was het maar kortstondig. Na 10 keer hield ik het voor gezien want ik vond het daar helemaal niet leuk. Bovendien had ik er toen ook eigenlijk het geld er niet voor. Maar op die bewuste dag in maart ging het dan echt gebeuren. Van mijn eigen verdiende geld ging ik het nogmaals proberen, ook nu weer voor 10 keer. Die 10 keer werd al snel 20, 30 tot ontelbare keren, samen met de dochter van mijn toenmalige chef. Hij heeft ons een hele tijd met de auto heen en terug gereden tot de dag dat hij er genoeg van had en we zelf maar met de bus moesten gaan.  Dat viel nog niet mee want je kwam er niet zomaar even. De dochter hield er na een paar jaar mee op maar ik, ik was helemaal verkocht! Op aandringen van diezelfde chef heb ik zelfs mijn rijbewijs gehaald en een autootje gekocht, allemaal voor mijn passie. Het beviel zo goed dat ik van één keer in de week naar twee keer ging en zelfs een paar jaar drie keer. Het leuke ervan is dat het zowel binnen als buiten kan, ja zelfs in het bos, over de hei en op het strand. Verslaafd ben ik, het is een hartstocht die je niet uit kunt leggen, je moet hem voelen.

Paardrijden!