WOW Empathie.

Cathy en Caroline zijn eeneiige tweelingzussen. Vanaf dat ze leerden praten ontwikkelden ze een eigen taal die alleen zij begrepen. Het had de lerares op school heel wat moeite gekost om ze gewoon Nederlands te leren. Terwijl ze opgroeiden hadden ze steeds minder woorden nodig gehad om elkaar te begrijpen. Het was soms gewoon beangstigend hoe goed ze elkaar begrepen en aanvoelden, haast telepathisch. Met empathie had het niks te maken, dit ging veel verder. Zo gebeurde het regelmatig dat ze elkaar tegelijkertijd opbelden. Het kwam zelfs voor dat als de één pijn had, de ander het ook voelde.

Nu schrok Cathy wakker uit een nare droom. Het was nog vroeg, de zon was maar net opgekomen. Ze had gedroomd dat er iets met Caroline was gebeurd. De droom was zo levensecht geweest dat ze geen moment aarzelde. Snel maakte ze haar man wakker, riep dat er iets met Caroline was en sprong uit bed. Ze greep haar mobieltje en belde haar zus. Er werd niet opgenomen. Vlug kleedden ze zich aan, sprongen in de auto en reden naar het huis van Caroline, een half uur rijden van hen vandaan. Gelukkig hadden ze de sleutel en met bonkend hart openden ze de deur. Ze keken in de slaapkamer, niemand. De woonkamer, ook niet. Uiteindelijk vonden ze haar in de keuken. Bewusteloos lag ze, in pyjama, met een hoofdwond op de vloer naast een omgevallen krukje. ‘Caroline!’, schreeuwde Cathy, ‘Caroline!’. De oogleden van Caroline trilden en langzaam opende ze haar ogen…