WOW Vernieuwen en terugkeren.

Met een gevoel van verwachtingsvolle spanning zat John in zijn stoel. Nog een paar minuten en dan zou zijn jongensdroom in vervulling gaan. Of eigenlijk was die al uitgekomen. Hij was tenslotte uit zo’n 1.000 kandidaten uitgekozen om met de Space Shuttle de Challenger naar het ruimtestation ISS te reizen. Samen met nog 4 mannen en 1 vrouw zouden ze onderweg allerlei testen doen en experimenten uitvoeren. Het hoofddoel van deze reis was het reparen en vernieuwen van een aantal onderdelen van de ISS. Die draaide al 12 jaar zijn rondjes om de aarde.

Hij en de anderen hadden zware testen moeten ondergaan en heel wat leerstof en informatie in hun hoofd moeten stampen voor ze het groene licht kregen om mee te mogen. Als voormalig straaljagerpiloot had hij de G-kracht simulaties glansrijk doorstaan, net als de die voor het gewichtloos zijn.

Even moest hij weer terugdenken aan zijn eerste vlucht met de MiG-33. Aan de sensatie om in zo’n supersonisch jachtvliegtuig het luchtruim te doorkruisen. Hij kreeg er nog kippenvel van. Snel ging hij verder met de laatste controles, alles was in orde. Hij keek de anderen aan, ook die waren klaar. “Vluchtleidingscentrum Houston”, sprak hij in zijn intercom, “we zijn klaar om te vertrekken”. “Begrepen”, kreeg hij als antwoord, “het aftellen gaat zo beginnen”.

“Tien, negen, acht, zeven…” klonk het in hun oren. Ze voelden het ruimteveer schudden, de adrenaline gierde door hun lijven. Twintig dagen in de ruimte en dan zouden ze weer naar de aarde terugkeren…