WOW Ophalen.

Vroeg in de ochtend, ondanks de slechte weersvoorspelling, was een vissersboot uitgevaren om op makreel te vissen. Een dag niet varen was een dag geen inkomen. Bovendien zou het pas in de loop van de avond gaan stormen. Dan zouden ze allang weer veilig terug zijn. Dachten ze…

Rond het middaguur waren ze net bezig met het ophalen van de netten toen de lucht snel begon te betrekken. Dat voorspelde niet veel goeds dus voerden ze het tempo een tandje op. Het laatste wat ze wilden was hun vangst verliezen.

De lucht werd zwart, de zee kleurde groen en de steeds woester wordende golven kregen grote witte schuimkoppen. De wind wakkerde aan naar stormkracht en een gordijn van regen kwam over de zee op ze af. Voort zwoegden de mannen, of hun leven ervan af hing. Met een zucht van verlichting haalden ze het laatste stuk net op en de vissen verdwenen in het ruim. Ondertussen kletterden de slagregens met grote druppels op het dek. Snel schoten de mannen in hun oliejassen en zetten een zuidwester op. De vissen waren binnen, nu als de wiedeweerga alles stormvast zetten!

Al die tijd had de kapitein het schip dusdanig gemanoeuvreerd dat de netten opgehaald konden worden. Nu de vangst binnen was kon hij koers zetten naar de haven. Hij draaide aan het roer, het schip begon te steigeren en iemand brulde boven het geraas van de storm uit: “Man overboord!!!”

God zij dank had die zich gezekerd en bungelde nu aan lijzijde.