Spring naar inhoud

Afwisseling.

4 maart 2012

 

Saskia en Adam, die in Australië wonen, maken graag uitstapjes naar natuurparken en de kust. Op een dag besloten ze nu eens niet naar de kangoeroes, de koala’s en andere inheemse dieren te gaan maar naar een melkveebedrijf. De Caldermeade Farm and Cafe, een toeristische boerderij waar stadslui kennis kunnen maken met het boerenleven. Vooral de jonge dieren zijn zeer in trek.

Zo kwam het dat er een schattig kalfje aan Adam zijn vingers stond te sabbelen. Met grote gevolgen! Het diertje, Yogi genaamd, zoog zijn trouwring los en slikte die door…
Ze meldden dit bizarre ongelukje meteen aan de eigenaars. Die beloofden de vlaaien van Yogi de komende dagen te doorzoeken. Helaas met negatief resultaat.

Drie jaar later werd besloten van het melkkoetje een vleeskoetje te maken, voor het een taai koetje zou worden. Slager Duane kwam langs met zijn mobiele vriezer en Yogi werd, vreedzaam herkauwend in de wei, met een welgemikt schot gedood. Heel wat diervriendelijker dan op transport naar het slachthuis.

Boer Will en Duane doorzochten dik een half uur zo’n 150 kilo ingewanden. Net dat ze de hoop op wilden geven vonden ze ‘m. Zo goed als intact.

Omdat Will de gegevens van Adam kwijt was geraakt werd er een oproep gedaan. Met succes.
Adam werd ingeseind en kon, nadat hij als bewijs verteld had wat de inscriptie was, de ring ophalen.

En dat heeft hij geweten! De televisie, radiostations, tijdschriften, ze wilden hem allemaal spreken. Zo waren hij en Saskia anderhalf uur met een cameraploeg op pad, gaf hij meerdere radio-interviews en kreeg ontelbare telefoontjes en mailtjes. Horendol werd hij ervan.
Het verhaal ging de hele wereld over en stond in bijna alle landen in de krant.

De nuchtere Saskia zei bij onderstaande foto: “Dat dat moment nog eens tot een ‘mediacircus’ zou leiden…

——————————————————————————————-

WE-300 is een initiatief van Plato.

15 reacties leave one →
  1. 4 maart 2012 09:12

    waargebeurd? of echt verzonnen??
    hoe dan ook: een leuke WE

  2. 4 maart 2012 20:09

    Zou zo maar echt gebeurd kunnen zijn.leuke WE.

  3. 4 maart 2012 20:22

    Het zóu een waargebeurd verhaal kunnen zijn ,maar in het kader van een opdrachtverhaal verwacht ik dat toch niet en dan vind ik het weer onwijs knap geschreven !

  4. Willie permalink
    4 maart 2012 23:11

    Waar gebeurd, he Truus?
    Het weblog van Saskia heb ik lang gevolgd, maar het is er niet meer jammer genoeg.

    Niet te geloven dat zo’n afwisseling zulke gevolgen kan hebben!
    Geweldig geschreven, Truus. 🙂

  5. Saskia permalink
    4 maart 2012 23:25

    Jazeker, het is een echt waargebeurd verhaal. Ik kan het weten, want het ging om de ring van mijn man! Heel leuk geschreven, Truus, zoals altijd.

    • 5 maart 2012 15:36

      Het is nu wel een hele bijzondere ring geworden hè, toch fijn dat jullie hem terug hebben uiteindelijk. 😉

  6. 4 maart 2012 23:31

    Waar gebeurd dus. Wel, de waarheid op een leuke, spannende manier opschrijven is een vak apart. jij doet dat prima. Als je had gezegd dat het fictie was, had niemand misschien geloofd dat dit echt zou kunnen. Dan hadden ze vermoedelijk gedacht aan een variant op een sprookje van Andersen. Maar het kan dus toch. Fenomenaal.

    Hartstikke leuke WE Truus. Je hebt er beslist niet met de pet naar gegooid 🙂

  7. 5 maart 2012 14:09

    Truus,

    Grappig verhaal om te lezen en mooi neergezet in 300 woorden.

    Groetjes,

    jeer

    p.s.
    Nog bedankt voor de felicitaties en de verhuizing is medio dit jaar gepland!

  8. IkenMij permalink
    5 maart 2012 14:16

    Dus melk komt niet van de winkel maar van de koe, en trouwringen komen ook niet van de winkel maar van de koe? Je maakt het wel ingewikkeld hoor Truus.

    Hihi… het zal je maar overkomen…

  9. 5 maart 2012 15:35

    Geweldig verhaal, dat die ring nog steeds in die ingewanden zat zeg na 3 jaar, onvoorstelbaar hahaha.

  10. 5 maart 2012 20:07

    Mij had je ook ff tuk! Wat een hilarisch verhaal. En heeft zo’n beest echt 150 kilo ingewanden? Bizar dat ze de ring nog teruggevonden hebben. Je hebt het knap geschreven, want het las als een spannend verhaal.

    Tot mijn schande zag ik dat jij niet (meer) op mijn blogroll stond. Ik heb het onmiddellijk veranderd. Sorry…

  11. 5 maart 2012 21:12

    Goh wat een bijzonder verhaal Truus en ik lees dat het echt is gebeurd.Onvoorstelbaar.De werkelijkheid is soms veel gekker als je kan bedenken.
    Mooie WE-300.

  12. Trees permalink
    10 maart 2012 10:56

    Goed beschreven verhaal Truus… Ja, zoiets kan gewoon gebeuren he in een onbedacht moment. Maar wel heel erg fijn dat die ring teruggekomen is…

  13. geesjesgedachten permalink
    14 maart 2012 21:43

    Met verbazing heb ik je verhaal gelezen, mijn verbazing werd nog groter toen ik las dat dit echt gebeurd is.

    Leuk verhaal Truus!

Trackbacks

  1. WE 300: nieuw woord voor feb-mrt. | Platoonline

Geef een reactie op Mirjam Kakelbont Reactie annuleren