De crime van Hillesheim.
Het eerste wat we bewonderden van Hillesheim was een oude muur. Aan de ene kant was een soort podium met bankjes, aan de andere kant een groot sportcomplex.
Door het plaatsje kuierend zagen we houtsnijwerk, een fonteinkunstwerk en een soort van Meiboom.
Het meegebrachte brood hadden we ’s morgens al soldaat gemaakt dus besloten we om onze trek te stillen met een pannenkoek. En lekker dat ie was! Veel luchtiger en zoeter dan in Nederland. Het gaf in ieder geval genoeg energie voor de (bijna) eindeloze wandeling die later volgde.
Je kunt er niet omheen dat hier het Duitse Krimi-archief is ondergebracht.
Op een gegeven moment zagen we stickers met een Krimi-wandelroute. Dat leek ons wel wat!
Vol goede moed begonnen we de route te volgen en al snel waren we het stadje uit. We liepen tussen weilanden en maïsvelden, langs een golfbaan en uiteindelijk een groot bos in. Hillesheim was nergens meer te bekennen…
Op sommige plekken was er ook een bordje met info (via, bijvoorbeeld, je mobiel) over één of meerdere moorden. Om het extra spannend te maken.
Na uren gelopen te hebben zagen we het niet meer zitten om die route verder te volgen en kozen we voor een andere route. In de hoop weer bij het stadje uit te komen.
Natuurlijk was dat niet het geval, we bleken aan de andere kant van de berg (nou ja, bergje) terecht gekomen te zijn. In het dorp Wiesbaum, 5 km van Hillesheim vandaan. Over de autoweg. Te gevaarlijk om daar te lopen dus moesten we noodgedwongen de fietspaden volgen. Waardoor de afstand met een kleine 2,5 km verlengd werd.
Toen we eindelijk Hillesheim weer bereikten ben ik meteen een pompstation ingedoken om iets te drinken te kopen.
Klok,klok,klok, wat kan een flesje water lekker smaken! 🙂
En dan te bedenken dat we die ochtend al een rondje om een kratermeer gelopen waren…
Leuk verslag met mooie foto’s! En ook nog een halve marathon gelopen begrijp ik, dat was een flinke wandeling zeg hihi. Maar ja zo kom je nog eens ergens hè. 😉
In zo’n mooie omgeving loop je makkelijk verder weg dan je bedoeleing is ,ik ken dat 😉
Je had het flesje water natuurlijk dik verdiend !
Jammer dat jullie geen fietsen bij je hadden. 🙂
Je had zeker verwacht dat het een soort misdaad-route was door / om Hillesheim, maar het bleek een heuse wandeltocht.
Anders had je wel genoeg te drinken meegenomen, natuurlijk. 😉 Je loopt gauw te ver, zoals Rietepietz al zei.
Een echt Krimi-stadje dus, leuk!
Het bovenste houtsnijwerk is een echt bankje, zie ik.
Een leuk verslag Truus, en mooie foto’s.
Nou, jullie hebben je beweging wel gehad zeg. Je loopt snel een eind weg zo. Gelukkig kwam er toch nog een eind aan. En dat water zal inderdaad best gesmaakt hebben 😉
Wat een heerlijk verhaal, ik ben er nooit geweest maar het is er prachtig dat is op de foto’s wel te zien!
Zo krimitocht lijkt me wel spannend. Ze zouden er hier en daar ook een lijk moeten neerleggen. Gheghe. Dat verlengen van de tocht ken ik. Foute beslissing en hup… daar ga je…. tot je niet meer op je po….benen kunt staan. En dan is er fris helder water….yeahhhh….
Dag Truus, dat was een fijne vakantie. Ben blij dat er weer wat contact is. Gezellig.