Jagen.
Een zonnige dag in april. De hoogzwangere Vossin verdwijnt in haar hol, een verlaten dassenburcht.
Twaalf uur later zijn er drie, nog blinde, jongen geboren. Engel, Bengel en Jengel.
De eerste tien dagen is hun wereldje beperkt tot de warmte van hun moeder en elkaar. Het enige wat ze doen is aan de melkbar hangen, beetje rondkruipen en slapen. Dan gaan hun oogjes open en beginnen ze, al stoeiend, hun onderkomen te verkennen.
Als ze een maand oud zijn durven ze ’s avonds het hol te verlaten. Hun moeder waakt over ze en vader Vos voorziet ze van vast voedsel. Met de prooi in zijn bek bungelend moeten ze moeite doen om er bij te komen. Op die manier bouwen ze spierkracht op en oefenen ze vaardigheden voor later, als ze zelf moeten zien te overleven.
Dankzij de goede zorgen van pa en moe groeien de jongen op tot stevige, gezonde vossen. Ze ravotten met elkaar en met hun vader en hun moeder leert ze hoe ze prooi moeten vangen, en doden. Zo verschalken ze menig muisje, eekhoorn en konijntje.
Eind juni zijn ze groot genoeg om het ouderlijk nest te verlaten. Ze zwerven uit op zoek naar een eigen territorium.
Vier maanden later zijn ze volwassen en gaan ze hun eerste herfst in. De brutaalste van hen, Bengel, is een heel eind weg gezworven. In het nieuwe gebied hoort hij soms vreemde, verontrustende geluiden. Gelukkig ver genoeg bij hem vandaan om ongevaarlijk te zijn.
Dan, op zo’n stormachtige dag waarbij de wolken langs de hemel ijlen, het geluid van blaffende honden, paardenhoeven en mensenstemmen. Eerst nog zacht maar snel luider wordend. Verschrikt luistert Bengel waar het vandaan komt. En zet het dan op een lopen, richting geboortegrond.
Zwaar hijgend, met zijn tong uit zijn bek, rent hij, en rent…
De WE-300 is een initiatief van Platoonline.
oh nee he…ze doet t weer………laat ons in spanning achter………
*sluit even haar ogen en prevelt hartgrondig: laat hem zijn veilige haven bereiken*
Oh…komt er een vervolg? Hoef ik tenminste niet zelf een goed einde te verzinnen.
’t Komt toch wel goed he??
Liefs Kakel
Laat er alsjeblieft geen vervolg komen. Laat het verhaal op zijn spannend hoogtepunt eindigen. Ga niet zeggen dat het goed of niet goed komt. Dat slaat heel het verhaal dood.
Leuk verhaal. Ik weet niets van vossen maar ik kan me voorstellen dat het ongeveer zo gaat.
Jij hebt vast de webcam bekeken in de Oostvaardersplassen,goh is er een nieuwe WE,;k ga even kijken bij de wijsgeer.
Nee, niet de webcam. Ik heb een aantal hele goede dierenboeken in de kast staan. De rest is fantasie. 😉
Wat een spannende WE300 Truus! En nu is de vraag, redt Bengel het of niet? Zal altijd wel een vraagteken blijven denk ik!
Het is net een aflevering van een natuurdocumentaire, althans, het begin.
Het einde heeft niets natuurlijks meer, de wrede vossenjacht, voor het ‘plezier’ van de mens.
Arme vosjes.
Je hebt er verschillende manieren van jagen ingestopt, het jagen van de vosjes voor eten, de vossenjacht, het voortjagen van de wolken en idem van Bengel.
Mooie WE-300 Truus, met een spannend einde.
Voor mij ook geen goede of slechte afloop hoor, vind het zo juist een mooi spannend verhaal waar iedereen zijn eigen slot bij kan verzinnen.
Het einde inderdaad niet veranderen… precies goed zo!
Je komt ze hier nog wel eens tegen de vossen… mooi zo op een afstandje.
Ik vind het precies goed, zo’n open einde. Houen zo!
Truus,
Mooi geschreven verhaal, graag gelezen!
Groetjes,
jeer
Allen, aangezien Bengel uit mijn (schrijvers)blikveld verdween weet ik ook niet hoe het afgelopen is. 😉
Truus ik heb genoten en zoals de naam Bengel al aangeeft gaat het goed met deze zoals met de meeste Bengels in het leven 😉
Mooi WE300l en helemaal het gevoel van lente heerlijk 😀
Een open einde, daar hou ik van.
Ik dacht héél even dat je op een van je ritten te paard zélf een vos had kunnen spotten;-)
Maar ik las al ergens dat jouw fantasie dit mooie verhaal heeft voortgebracht.
Nou Rietepietz, we zijn wel eens een vos tegen gekomen en vrij regelmatig reeën. 🙂
En nu maar hopen dat de moedermelk hem heel sterk en snel heeft gemaakt.
Mooie invalshoek Truus.
Fantastisch !
Ten eerste de vossen namen.
Daarna de oplopende spanning in het verhaal.
En wij blijven dromen hoe het afloopt.
Mooi verhaal. We gaan er maar van uit dat de vos sneller en slimmer is dan de honden.
Poe, ik hoop dat hij ontkomen is?
Prachtige WE. Ik heb ervan genoten. Laat het einde maar lekker open …..
Goed opgebouwd, eerst algemeen en dan steeds persoonlijker. Of moet ik vosseriger zeggen?
mooi verhaal en precies op tijd geëindigd.
goed geschreven
Mooie WE! En ik ben gek op verhalen met een open eind, kan ik tenminste zelf een mooi eind fantaseren. Complimenten!!
Geweldig, zo’n open einde… goede of slechte afloop, vul zelf maar in.
Originele invalshoek, mooie WE!
Leuke namen 🙂 en wat een einde… misschien een leuke uitdaging dat een van je lezer het vervolg gaat schrijven 😉
Truus ik heb genoten van je prachtige We-300
Leuk zo’n open end. Vandaag ben ik in een optimistische bui, dus redt de vos het… 😉
Mooie beschrijving van hoe het “in de natuur” toegaat…
Goed geschreven! Wat een spannend einde! Komt er nog een vervolg?