Verhalen.

Na een heerlijke rit door de bossen kwam de groep weer bij het vertrekpunt terug. Wat hadden ze genoten van de omgeving, de stralende dag en, niet te vergeten, de paarden.

Natuurlijk moesten eerst de dieren verzorgd worden maar toen konden ze aanvallen op een goed verzorgde lunch.
Nadat de ergste trek over was kwamen de herinneringen en anekdotes. Want niet iedere rit was zo vlekkeloos verlopen als degene, die ze net gemaakt hadden.

Zo was er die keer dat Anja van Victor was gevallen. Anja had vrij achteraan gereden toen ze een bocht om galoppeerden en hij een flinke bok gaf.  De arme amazone was toen lelijk op haar stuitje terecht gekomen.

Of die keer dat de instructrice tijdens de les Elvis over had genomen omdat hij zo aan het klieren was. Op het moment dat ze dacht dat hij weer netjes liep bokte hij haar eraf. Wat was ze kwaad!

Maar ook die prachtige rit begin januari over de Loonse en Drunense duinen. Er was die nacht een laagje van een centimeter sneeuw gevallen waardoor alles maagdelijk wit was.

En dan die super strandrit waarbij ze in rengalop langs de waterlijn gingen. De wind liet hun de tranen in de ogen springen.

Bettie had jaren geleden een trektocht van een week door Frankrijk gemaakt. Van plaats naar plaats met iedere keer een ander soort overnachting. Een avontuur om nooit te vergeten!

Maar Bettie had ook een keer iets dramatisch meegemaakt. Tijdens een buitenrit was haar paard al galopperend onder haar neergestort waardoor ze tegen de grond werd gesmakt en haar sleutelbeen brak. Het arme paard was een paar minuten later overleden. Een acute hartstilstand…

Exact een jaar later viel er een brief op haar mat. Of er iemand aansprakelijk gesteld kon worden voor de kosten van de ambulance.

De WE-300 is een initiatief van Platoonline.