Spring naar inhoud

MaMagement.

21 juni 2011

Mevrouw Heggenmus was een ervaren moeder van meerdere kinderen. De koters uit vorige nesten waren allemaal veilig uitgevlogen en stonden geheel op eigen pootjes.
Het lengen van de dagen en het geleidelijk hoger worden van de temperatuur deden haar natuurlijke broedinstinct ontwaken. Samen met meneer Heggenmus begon ze een  comfortabel nestje te bouwen van lekker zacht en warm mos. Ze wist precies welke soorten geschikt waren en hoe ze dat moest vlechten tot een stevig onderkomen.

Ondertussen werd er af en toe liefdevol gesnaveld en zo kon het gebeuren dat er na verloop van tijd drie eitjes in het nest lagen. Niemand hoefde haar te vertellen dat het nu een kwestie van geduldig broeden was om de eieren uit te laten komen.
Ruim een week later hoorde ze getik onder zich. En jawel hoor, het eerste jong had met zijn eitand de schaal gebroken. Kaal en met dichte ogen begon het meteen om eten te piepen.
Een dag later kwamen de andere twee uit hun ei gekropen.

Er brak nu een tijd aan van voeren, voeren en nog meer voeren. Pa en ma kwamen zelf nauwelijks aan eten toe, zo druk waren ze met het vangen van insecten voor hun hongerige kroost.
Het eerste jong had de grootste bek en kreeg het meeste te eten. Hij groeide als kool en zijn arme nestgenootjes raakten ondervoed en stierven. Al snel kreeg hij donsveertjes en door de goede zorgen begon hij uit het nest te groeien. Toen hij uiteindelijk het onderkomen verliet had hij een lekker dik verenpak. En nog steeds honger!
De haast uitgeputte ouders konden zijn onverzadigbare eetlust amper bijbenen. Dit hadden ze nog nooit eerder meegemaaktx85

Geheel volgens de traditie begon ma Heggenmus het jong op een dag zangles te geven.
Om tot haar verbijstering dit te horen: KOEKOEK!

13 reacties leave one →
  1. 21 juni 2011 21:04

    Hmm volgens mij heeft mevrouw Koekoek gedacht, dat ze haar eitje beter bij mevrouw Heggemus kon neerleggen… want die had al zovele kinders groot gebracht… wat zullen geschrokken zijn…

  2. Willie permalink
    21 juni 2011 22:53

    Arme musjes.
    De koekoek is een luie donder, ze laat een ander het werk opknappen. 😉

    Mooi zoals alle vogeltjes precies weten wat ze moeten doen, dat hoeft niemand ze te leren.

    Mooie WE-300 Truus, goed geschreven en met een verrassend einde.

  3. 21 juni 2011 23:10

    @Willie, bedankt voor je leuke reactie. 🙂
    Een heggenmus (Prunella) is geen echte mus (Passer). Hij lijkt er alleen maar op. 😉

  4. 22 juni 2011 11:05

    Wat een leuk en goed geschreven WE-300. Petje af! (mijn petje dan hxe8, het jouwe kun je natuurlijk gewoon ophouden ;-)).

  5. 22 juni 2011 12:06

    je schildert het hele tafreel hier prachtig Truus.
    ach ja…die arme mussen….

  6. Plato permalink
    22 juni 2011 14:12

    Nou Truus…. wat een originele invulling. Goed geschreven, daverende afloop. Plato is trots op je. Ik heb geen petje maar anders zou ik het ook afdoen. Ik ga meteen je linkje neerzetten. Vandaag komt er een nieuw woord trouwens. Hopelijk verleen je daar ook je gunsten aan 🙂

  7. 22 juni 2011 15:55

    prachtige invulleng van het thema mamagement,
    wat een duvelke die koekkoek hxe9….
    jawel, elk jaar weer trappen ze derin,
    mooi geschreven truus

  8. 22 juni 2011 21:33

    Ja die koekoek is een uitgekookte tante ,weet xe1tijd wel een nest te vinden waar ze haar “mamagement” kan onderbrengen !

  9. 23 juni 2011 15:21

    Wat heb jij een leuk blog; heel varierend! Via Hanneke ben ik bij jou terechtgekomen. Ik kom snel weer eens terug.
    Tot lezens,
    groetjes,
    Mirjam Kakelbont

  10. 23 juni 2011 23:41

    Grinnik, tja je hebt van die moeders??

  11. 24 juni 2011 18:47

    weer zo’n akelig koekoeksjong!
    maar die koekoeksmoeder is een goede mamager: zoveel mogelijk delegeren, zelfs de opvoeding van je jong 🙂
    een prachtige WE, truus.
    applaus.

  12. 30 juni 2011 09:15

    De natuur is mooi! Maar die koekoeken… moet er niet aan denken dat ik opeens een vreemd kuiken in mijn nest zou liggen…ik heb genoeg aan mijn eigen kroost 😉

  13. 27 juli 2011 20:01

    Jammie, ik lees hier met smaak met leesachterstand weg. Wat een pareltje is dit weer..

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: